به گزارش عرش نیوز، سال‌هاست که بارسلونا چهره‌ای منزه و متفاوت در دنیای فوتبال داشته و همچون شعار معروف‌اش، "بیش از یک باشگاه" بوده است.
این تصویر که نشانه روح ورزشی و ورزشکاری در فوتبال سرمایه محور فعلی بوه در یک سال و نیم اخیر با اتفاقات مختلف مخدوش شده است.
آخرین مورد، ممنوعیت چهارده ماهه باشگاه در خرید و فروش بازیکن است، هر چند باشگاه کاتالان می‌تواند درخواست تجدید نظر کند، اما مسلما این اتفاق به بهبود وجهه جهانی آن کمکی نکرده است.
فیفا دیروز این باشگاه را متهم کرد که در دو سال گذشته در انتقال بیش از ده بازیکن زیر هجده سال قانون را زیر پا گذاشته است.
باشگاه پیش از این چنین تجربه هایی نداشته است.
آنها همیشه خود را از نظر اخلاقی و روح ورزشکاری برتر از رقبا می‌دانستند، پیشنهادهای کلان شرکت‌های بزرگ را رد کرده بودند تا آرم یونیسف، صندوق کودکان سازمان ملل را روی پیراهن‌شان حک کنند و ستاره بی چون و چرایشان، لیونل مسی سمبل درستکاری و روحیه ورزشی بود.
اما این تصویر در مدت کوتاهی در هم شکست.
شروع ماجرا در آخرین روهای سال ۲۰۱۲ بود، زمانی که پزشکان تشخیص دادند تیتو ویلانووا سرمربی بارسلونا به سرطان مبتلاست.
این شروع یک رابطه گزنده بین ساندرو روسل رییس وفت باشگاه و پپ گواردیولا سرمربی سابق بود.
ویلانووا دو ماه برای درمان به نیویورک رفت، همان شهری که گواردیولا پس از کناره گیزی از سرمربی‌گری باسلونا، برای یک سال دوری از هیاهوی فوتبال، در آن اقامت گزیده بود.
روسل از گواردیولا انتقاد کرد که به عیادت ویلانووا نرفته و سرمربی همیشه خونسرد بارسلونا بلافاصله با واکنشی تند روسل را متهم کرد که "از حد خود خارج شده" و گفت هیچوقت فراموش نخواهد کرد از بیماری ویلانووا برای مخدوش کردن اعتبار او استفاده شده است.
از این به بعد بحران گریبان روسل و بارسلونا را رها نکرد.
در پایان فصل گذشته بارسلونا به اریک ابیدال مدافع ۳۳ فرانسوی اجازه داد باشگاه را ترک کند. خود ابیدال گفت که جدایی از بارسلونا تصمیم او نبوده است.
بسیاری از طرفدارن احساس کردند باشگاه وعده خود را برای نگهداشتن مدافع محبوب زیر پا گذاشته و در مراسم خداحافظی ابیدال در روز آخر فصل، روسل را هو کردند.
کمی بعد از اینکه ابیدال باشگاه را ترک کرد، بارسلونا اعلام کرد برای اولین در تاریخ باشگاه، یک لوگوی تبلیغاتی روی پیران آبی و اناری آن نقش خواهد بست، قرارداد با شرکت هوایی قطر بسته شده بود به مبلغ ۴۰ میلیون دلار.
بسیاری از هوادارن باشگاه از مدتی پیش احساس کرده بودند این تغییر، با لباس مبدل در حال وقوع است؛ بدلیل دو سال دوره "انتقالی" که بارسا لوگوی خیریه بنیاد قطر را روی پیراهن داشت.
نتیجه اینکه یکی از افتخارات غیر ورزشی باشگاه به باد رفت و روسل اعتبارش را بیشتر از دست داد.
تابستان سال گذشته لیونل مسی محبوب و دوست داشتنی متهم به فرار از مالیات شد. مهاجم آرژانتینی و پدرش خورخه در دادگاه حاضر شدند و هفت میلیون دلار مالیات نداده را پرداختند؛ تا الان که به نظر می رسد همین باعث شده مجازات بیشتری برایشان در نظر گرفته نشود.
اما اینها در مقابل آنچه بعدا اتفاق اقتاد اتفاقات کوچکی بودند: رسوایی خرید نیمار مهاجم برزیلی از سانتوز در قراردادی به ارزش ۱۱۸ میلیون دلار.
البته این مبلغ را مقامات اداره مالیات اسپانیا بعنوان رقم واقعی اعلام کردند و عقیده داشتند بارسلونا برای فرار از مالیات ملبغ قرارداد را ۷۸.۵ میلیون دلار اعلام کرده بود.
اما کسی که توجه دستگاه قضایی اسپانیا را به این قرارداد جلب کرد داروسازی به نام جوردی کاسس بود که خود یکی از اعضای باشگاه بارسلوناست.
او می‌خواست راهی پیدا کند تا باشگاه از دست روسل که روز بروز بر شمار مخالفانش افزوده می‌شد راحت شود.
کاسس موفق شد. روسل تقریبا سه ماه پیش در نتیجه جنجالی که بر سر قرارداد نیمار به پا شد مجبور شد استعفا دهد. ریاست باشگاه به نزدیک‌ترین فرد به روسل رسید، جوزپ ماریا بارتومئو.
مهندس ۵۱ ساله، عضو قدیمی هیئت مدیره، پس از چند هفته طوفانی، به نظر می‌رسید که به ساحل آرامش رسیده است.
در حالیکه حواس ها متوجه همه‌پرسی باشگاه بود که در دو سه روز آینده انجام می شود ناگهان بحران دیگری بارسلونا را تکان داد.
اندکی قبل از آنکه روسل مجبور به استعفا شود طرح ۸۲۰ میلیون دلاری خود را برای توسعه مجتمع ورزشی نوکمپ اعلام کرده بود.
اعضای باشگاه در این همه پرسی قرار است رای بدهند که آیا با توسعه ورزشگاه نوکمپ و افزایش ظرفیت آن از ۹۰ به ۱۰۵ هزار نفر موافقند یا نه. به علاوه ظرفیت ورزشگاه سرپوشیده، محل برگزاری مسابقات تیم موفق بسکتبال باشگاه هم قرار است به ۱۲ هزار نفر افزایش پیدا کند.
تلاش برای تصویب این طرح الویت شماره یک بارتومئو بوده اما فعلا نگا‌ه‌ها به وضعیت باشگاه در فصل نقل و انتقالات برگشته.
باشگاه در نقض قوانین فیفا برای نقل و انتقال بازیکنان زیر ۱۸ سال مقصر شناخته شده و این برای باشگاهی که یکی از افتخاراتش تیم‌های پایه و پرورش بازیکنان جوان در مدرسه فوتبال معروفش، لاماسیا است، اصلا اتفاق خوشایندی نیست.
بارسلونا طبیعی است که احساس کند در حقش بی عدالتی شده است. خیلی بعید است که این باشگاه تنها باشگاهی باشد که برای جذب استعدادهای جوان قوانین را دور زده باشد،بخصوص آنکه تیم‌های متمول لیگ برتر انگستان بعضی از بهترین استعدادهای جوانش را از چنگش در آورده‌اند، از آخرین نمونه ها می‌توان به جمله ژوسیمیر کوئینترو (چلسی)، ژولیو پله‌گوئه‌زوئلو (آرسنال) و سرجی کانوس (لیورپول) اشاره کرد.
در دفاع از بارسلونا می توان گفت چهره زشتی که اخیرا از این باشگاه ترسیم شده با واقعیت مطابقت ندارد، نکته ای که میگل کاردینال وزیر ورزش اسپانیا هم در نامه ای سرگشاده به آن اشاره کرده است.
البته رسانه‌های مادرید این خبر را مثل فرصتی که در قرارداد نیمار بدست آوردند برای انتقاد از بارسلونا از دست نخواهند داد.
نخستین واکنش‌های طرفداران خود بارسلونا این بوده که "دیگر بس است"؛ مالک باشگاه ۱۶۰ هزار نفر اعضای آن هستند بنابراین عقیده هواداران اهمیت بسیار دارد.
چه به حق چه نا به حق، بارتومئو مقصر قلمداد خواهد شد و به نظر می‌رسد اندکی پس از ریاست باید این صندلی را به دیگری واگذار کند.
آما آیا رفتن او از ریاست باشگاه، وجهه لطمه دیده بارسلونا را ترمیم خواهد کرد؟
منبع:دانا
ممنوعیت فعالیت بارسلونا در فصل نقل و انتقالات